Ανακύκλωση στην Χώρα. Συμβόλαιο τιμής επιχείρησης.

Τα λόγια είναι ωραία, οι νόμοι (στην συγκεκριμένη περίπτωση ο κανονισμός καθαριότητας)  ανεφάρμοστοι.
Το νησί μας πρέπει να ζήσει και να γίνεται καλύτερο κάθε μέρα.
Ένα μεγάλο πρόβλημα της καθαριότητας και της ανακύκλωσης στην Μύκονο, είναι οι επιχειρήσεις στην Χώρα. Υπάρχει όλη η καλή θέληση, αλλά λόγω ιδιομορφίας δεν έγινε ακόμη εφικτό να λειτουργήσει η ανακύκλωση. Έτσι χιλιάδες τόνοι γυαλιού, χαρτιου και πλαστικου καταλήγουν στον ΧΥΤΑ, μην έχοντας άλλη επιλογή.
Περιμένουμε τον Μάγο, όπως σε όλα τα ωραία παραμύθια. Ναι, κάποια στιγμή θα έλθει ο παντοδύναμος εργολάβος και θα δώσει λύση! Φτάσαμε να έχουμε τον Μάγο ή το Θαύμα σαν λύση στα προβλήματα μας.
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε, είναι να εφαρμόσουμε τον κανονισμό καθαριότητας που ισχύει. Πιθανόν να χρειάζονται κάποιες αλλαγές, μακάρι να αποτελέσει θέμα διαβούλευσης.
Σχετικά με το πρόβλημα της συμμετοχής στο πρόγραμμα ανακύκλωσης των επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος που λειτουργούν στην Χώρα, προτείνω λοιπόν θα θεσπιστεί ένα συμβόλαιο τιμής μεταξύ των επιχειρηματιών και του Δήμου, το οποίο όποιος επιχειρηματίας θέλει (μακάρι να θελήσουν όλοι), να το συμπληρώσει και να το αναρτήσει στο διαδύκτιο ή και να μπαίνει στον φάκελο της άδειας λειτουργίας κάθε επιχείρησης.
Αυτό το συμβόλαιο θα είναι η περιγραφή του τρόπου που θα διαχειρίζεται τα απορριμματα, έτσι ώστε να είναι ενεργή η συμμετοχή της επιχείρησης στην λύση του προβλήματος της ανακύκλωσης και της διαχείρισης απορριμμάτων.
Θα μπορούσε η παράβαση σε ένα συμβόλαιο τιμής να επιφέρει ποινές;
Πιστεύω πώς όχι, αλλα μόνο το γεγονός ότι ο επιχειρηματίας δεν κράτησε τον λόγο του, είναι σοβαρή τιμωρία για τον παραβάτη. Βέβαια, μπορούμε να έχουμε την πληροφόρηση και απο τα συνεργεία καθαριότητας για τους πιθανούς παραβάτες, μιας και τα σκουπίδια έχουν ταυτότητα.
ΕΠίσης, για τις επιχέιρήσεις που σέβονται τον εαυτό τους και την Μύκονο, πρέπει να θεσπιστούν κάποια κίνητρα, όπως πχ. μειωμένα τέλη παρεπιδημούντων, ή κάποια σύμανση με Βραβεία κλπ.
Τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει το συμβόλαιο αυτό:
Όνομα επιχείρησης.
Τύπος απορριμμάτων:
Α.Προς ΧΥΤΑ
Β.Προς ανακύκλωση
Γυαλί
Πλαστικό
Χαρτί.
Γ. Προς ΧΑΔΑ.
Δ. Προς κομπόστ (αν έλθει η ώρα).


Μεγιστος αριθμός ημερήσιας απόθεσης απορριμμάτων.
Ώρα (ή ώρες) απόθεσης απορριμμάτων. Με τον τρόπο αυτό πρέπι να γίνει δυνατόν το αυτονόητο, δηλαδή να μην υπάρχει κανένα σκουπίδι για περισσότερο απο μία ώρα στο σημείο απόθεσης. ΑΥτό που γίνεται τώρα, κάθε πέντε λεπτά οι μάγειροι των καταστημάτων στον Γιαλό να βγάζουν και απο ένα σκουπίδι και να περνάει το καροτσάκι, είναι παράλογο.
Σημείο απόθεσης απορριμμάτων. Τα σημεία αυτά είνα ιλίγο πολύ γνωστά. Με μία καλύτερη οργάνωση, θα έχουν τους πάντα καθαρούς κάδους, θα είναι ασβεστωμένα, και οι κάδοι δεν θα είναι συνεχώς γεμάτοι, ούτε θα γεμίζουν λίγα λεπτά  μετά το άδειασμα τους.


Παράλληλα ο Δήμος προτείνουμε να φροντίσει για τα παρακάτω:
1. Αρίθμηση - κωδικοποίηση όλων των σημείων που επιτρέπεται να τοποθετούνται απορρίμματα.
2. Δωρεάν διάθεση κάδων ανακύκλωσης (ίσως με χρησιδάνειο)  σε κάθε επιχείρηση που θα προχωρήσει στην σύναψη του συμβολαίου τιμής. Οι κάδοι αυτοί πρέπει να είναι αριθμημένοι, ή να υπάρχει πάνω το όνομα της επιχείρησης που έχουν διατεθεί, έτσι ώστε να μπορούμε άμεσα να ελέγχουμε πιθανή παραβατικότητα. Αυτοί οι κάδοι δεν μπορεί να είναι μεγαλύτεροι απο 120 lt, και αναγκαστικά πρέπει να αναπτυχθεί μία τέτοια υποδομή στην συλλογή των σκουπιδιών ώστε να αδειάζουν αμέσως με το προς ανακύκλωση υλικό.
3. Σε πέντε σημεία σε όλη την Χώρα να δημιουργήσει χώρος απόθεσης μπαταριών και λαμπτήρων.


Στόχοι της πρότασης:
1. Να μην παραμένει κανένα σκουπίδι περισσότερο απο μία ώρα στο σημείο εναπόθεσης.
2. Να λειτουργήσει αποτελεσματικά το πρόγραμμα ανακύκλωσης στις επιχειρήσεις της Χώρας.
3. Να εξετασθεί μελλοντικά να υπάρξει μείωση στα δημοτικά τέλη, στις επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα συμβάλουν στην λύση του προβλήματος των απορριμμάτων.


Αγαπητοί φίλοι του blog,
Τόσο αυτή η πρόταση όσο και οι προηγούμενες, έχουν σκοπό να αποτελέσουν αρχή σκέψης. Θα ήταν ηλίθιο από μέρους μου να πιστεύω οτι δεν μπορούν να βελτιωθούν. Με την λογική αυτή, καθε παρατήρηση είναι περισσότερο από ευπρόσδεκτη. Είναι απαραίτητη. Ίσως η τοποθέτηση μου είναι λάθος, ίσως η πρόταση είνα ιδύσκολα εφαρμόσιμη, αλλά όμως το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Η Χώρα πρέπει να συμμετέχει στην ανακύκλωση και το κυριώτερο, πρέπει να είναι καθαρή. Πέρσι, το είχαμε χάσει...

Τέλος, πιστεύω ότι είναι καιρός να σταματήσουν να δραστηροποιούνται οι διάφοροι εργολάβοι από την ΑΘήνα σε βάρος του νησιού. Το παιχνίδι είναι απλό. Πίσω από κάποια άδεια, πίσω από κάποιες προδιαγραφές που καμιά φορά είναι και φωτογραφικές, έρχονται εταιρείες φαντάσματα και παίρνουν τις εργολαβίες καθαριότητας. Η σχέση κόστους - κέρδους πρέπει να είναι 60 -40%.
ΑΥτό που εμείς προτείνουμε, είναι οι Μυκονιάτες που έχουν όρεξη και χρόνο, αντί να περιμένουν να προσληφθούν με άθλιους όρους απο τον εργολάβο, να δημιουργήσουν μάι πολυμετοχική εταιρεία και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που θα μπορούσαν να συμβάλουν, εμείς σαν ΘΕΛΗΣΗ ΜΥΚΟΝΟΥ αναλαμβάνουμε τα έξοδα ίδρυσης δωρεάν, φτάνει να το έχουν αποφασίσει ειλικρινά ότι θέλουν να δουλέψουν σαν επιχειρηματίες υπέυθυνοι και όχι σαν υπάλληλοι του κάθε εργολάβου. Σίγουρα αυτοί θα είναι οι κερδισμένοι, όπως και το νησί μας.

ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, Η ΕΥΚΟΛΗ ΜΕΡΙΚΗ ΛΥΣΗ.

Για ένα καλύτερο αποτέλεσμα, λογικό είναι να έχουμε ένα πρότυπο. Ποιό είναι όμως το πρότυπο μίας μυκονιάτικης κατοικίας στο θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων;
Οι προηγούμενες γενιές ζούσαν σε πλήρη αρμονία με την φύση. Υπήρχε μια τέτοια ισοροπία που δεν επιβάρυνε το περιβάλλον. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο καταναλωτισμος, σε συνδυασμό με την αλλαγή στις συνήθειες μας δημιουργούν εκατοντάδες τόνους απορριμμάτων καθημερινά.
Στην ανάρτηση αυτή θα προσπαθήουμε να κάνουμε μία πρώτη προσέγγιση σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι η πρότυπη κατοικία στο νησί καθώς επίσης και πώς θα μπορούσε να συμβάλει ο Δημος σε αυτό.
Σύμφωνα με τα έως τώρα λεγόμενα, ένα ιδανικό σπίτι εκτός του οικισμού της Χώρας, θα έπρεπε να έχει τα παρακάτω:
1. Κομποστοποιητή. Εδώ είναι ανάγκη να υπάρξει η συμμετοχή του Δήμου στο κόστος αγοράς. Μέσω του κομποστοποιητή θα μπορέσουμε να ξαναχρησιμοποιήσουμε ένα αρκετα μεγάλο όγκο οικιακων απορριμμάτων. Επίσης θα μπορέσουμε να βάλουμε την οικογένεια σττην φιλοσοφία του διαχωρισμού απορριμμάτων. Πολλοί Δήμοι σε όλη την Ελλάδα έχουν προχωρήσει στην εφαρμογή αυτή, ζητώντας απο τους δημότες να πληρώσουν ένα μικρό ποσοστό απο το κόστος απόκτησης της συσκευής αυτής. Εναλλακτικά θα μπορουσε να γίνει κομποστοποίηση και με απλό τρόπο για τον οποίο θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση.
2. Χώρο διαχωρισμού απορριμάτων. Το γυαλί, το πλαστικό και το χαρτί μπορούν να διαχωριστούν στα σπίτια μας. Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν ήδη έτοιμες μεταλλικές κατασκευές καλαίσθητων δοχείων τα οποία θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε στα σπίτια μας. Και σε αυτή την προσπάθεια ο Δημος πρέπει να συμμετέχει στο κόσοτος αγοράς. Το όφελος απο την χρήση είναι τεράστιο, μιας και ο επιτόπου διαχωρισμός θα γίνει πολύ γρήγορα συνήθεια. Επίσης σε σπίτια που υπάρχει μικρός ογκος κάποιου τύπου ανακυκλώμενου απορρίμματος, δεν θα πηγαίνει χαμένος, αλλά θα παραμένει μέχρι να γίνει μεγαλύτερος ο όγκος αυτός.
3. Μικρή εγκατάσταση ζωικής εκτροφής. Στον χώρο αυτό μπορούμε να έχουμε λίγες κότες, μία - δύο κατσίκες, πιθανόν χοίρο για το καλό του χρόνου. Επίσης τα περιστέρια πρέπει να ξαναγυρίσουν στα χωριά μας. Με τον τρόπο αυτό απλώς κερδίζουμε στην υγειηνή διατροφή, εκπαιδεύουμε τους νέους σε δραστηριότητες που τείνουν να ξεχαστούν και το κυριώτερο, κάνουμε επιτόπου επαναχρησιμοποίηση υπολλειμάτων τροφών, χωρίς να δημιουργούμε απορρίμματα. Τέλος, πετυχαίνουμε την φυσική λύπανση και αναζωογώνηση της γης. Η προηγούμενη γενιά τα εδώ προτεινόμενα τα θεωρούσε αυτονόητα. Εμείς είτε δεν καταλάβαμε, είτε δεν θέλαμε, όμως σπάσαμε την αλυσίδα της ισοροπημένης διαβίωσης.
4. Να δημιουργήσει έναν μικρό χώρο οικιακής καλλιέργειας κηπευτικών, ώστε να έχει κάποια απο τα απαραίτητα λαχανικά του. Ακόμη και η εφαρμογή μικρού θερμοκηπίου πρέπει να εξετασθεί
Ο χώρος ζωικής εκτροφής καθώς και ο χώρος μικρού θερμοκηπίου, θα μπορούσαν να είναι αντικείμενο συμβουλής σε ένα απο τα γεωπονικά πανεπιστήμια της Ελλάδας.

Όπου χρειάζεται ο Δήμος να συμμετέχει με δαπάνη, μπορεί κάλιστα να βρει χορηγούς. Υπάρχουν υγειείς επιχειρήσεις που θα τους ενδιέφερε μάι τέτοια πρόταση. Εναλλάκτικά θα μπορούσε να γίεν ιμε την συμβολή της ΕΕΑ, φτάνει να υπάρχει διαπραγματευτής, ενόψει της υπογραφής των συμβάσεων διάθεσης.
Τέλος, για λόγους ευρύτερης προστασίας του περιβάλλοντος θα έπρεπε ο κάθε Μυκονιατης να:
1. Αλλάξει τις λάμπες φωτισμού με άλλες οικονομικότερης λειτουργίας.
2. Να τοποθετήσει αυτοματισμούς σε φώτα που θέλει να είναι ανοικτά όλη την νύκτα.
3. Να τοποθετήσει μία μικρή ανεμογεννήτρια, ικανή να εξυπηρετεί εγκαταστάσεις όπου υπάρχουν μακρυά καλώδια, αρα και αρκετές απώλειες. (πχ απομακρυσμένο πηγάδι).
4. Να κάνει τις απαραίτητες εργασίες ώστε το χρησιμοποιημένο νερό που είναι καθαρό, να χρησιμοποιείται για πότισμα.
5. Να αρχίσει να μπαίνει στην μελέτη της ενεργειακής ταυτότητας και απόδοσης συσκευών, αλλά και οικιών μιας κια ξεκίνησε η αξιολόγηση αυτή.

Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο που πρέπει να μας απασχολήσει είναι η συσκευασία των ειδών που αγοράζουμε. Πρέπει όλοι μαζί να επιλέγουμε είδη τα οποία δεν έχουν μεγάλες και περιτές συσκευασίες. Μπορούν να γίνουν πολλές προσπάθειες, πολλές ενημερώσεις και να έχουμε αντίστοιχα τεράστια αποτελέσματα στην μείωση του όγκου απορριμμάτων.

Εκτός θέματος, αλλά σχετικό με την διατροφή μας και τα μεταλλαγμένα, είναι και ο οδηγός καταναλωτή της GReenpeace στο http://www.greenpeace.org/greece/Global/greece/report/2011/odigos_katanaloton_2011a.pdf.

Τέλος, μέσω των Συλλόγων επαγγελματιών, του Επιμελητηρίου, αλλά και με παρέμβαση του Δήμου πρέπει να γίνουν οι παρακάτω κινήσεις:
1. Πιέσεις στις ετιρείες αναψυκτικών ώστε στην Μύκονο να "εισάγονται" και να διακινούνται μόνο επιστρεφόμενες συσκευασίες. Το κουτάκι αναψυτκικού πρέπει να σταματήσει. Είναι πληγή για το νησί μας.
2. Πίεση στους επαγγελματίες εστιάτορες να χρησιμοποιούν μόνο υάλινη φιάλη νερού ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΗ. Ναι, υπάρχουν τέτοιες φιάλες, αν επιμείνουμε θα υπάρξουν περισσότερες. Σήμερα υπάρχει η Σουρωτή (απο Κουτσούκο, δεν ξέρω αν την διαθέτει και άλλος στο νησί), καθώς και μία συσκευασία του ΧΥΤΤΟΣ την οποία είχα χρησιμοποιήσει πριν χρόνια. Η μείωση όγκου σκουπιδιών θα είναι τεράστια.
3. Να γίνει ενημέρωση σχετικα με τα συμπληκνωμένα υλικά καθαριότητας, τα οποία δημιουργούν λιγότερα απορρίματα.
4. Να αποφεύγουμε τις συσκευασίες tetrapack μιας και είναι απο τα υλικά που δεν ανακυκλώνονται.
5. Να προχωρήσουμε σε εισαγωγή καλού χύμα κρασιού, με διάθεση του στα εστιατόρια της Μυκόνου σαν βασικά προτεινόμενο κρασί.

Το θέμα της διαχείρισης χρησιμοποιημένων οικιακών ειδών δεν μας έχει απασχολήσει στην καταχώρηση αυτή, μιας και είναι θέμα από μόνο του. Όμως σίγουρα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τον Δημο η πρόταση δημιουργίας εταιρείας επαναχρησιμοποίησης. Μία τέτοια εταιρεία θα μπορούσε να λειτουργήσει απο τους υπάλληλους καθαριότητας, οι οποίοι και να παίρνουν όλα τα έσοδα, σαν πριμ στην δύσκολη δουλειά που κάνουν. Υπάρχουν εκατοντάδες είδη που θα μπορούσαν να διακινηθούν, όπως παιχνίδια, βιβλία, ρούχα, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, διακοσμητικά, κα. Εμείς πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια.